یه ترشی ساده و پرطرفدار که ما شمالی ها عاشقشیم….ان نسخه قدیمی و ۷ ساله که از قدیم می گفتن دواست همینجور با صبر و حوصله درست میشه..حالا الان بعضیا می جوشونن و توش رب انار و … می ریزن که تیره بشه
البته که همسر من مدل سفت و قرچ قوروچی رو بیشتر دوست داره و به یه سال هم نیم ذاره برسه
سیرهای خشک رو تمیز کنین ..به اینصورت که ریشه هاش رو می گیریم و پوسته های روش رو می گیریم ولی مواظبیم که پوستش رو نکنیم و جدا نشه.. توی یه شیشه تمیز و خشک بصورتی بچینین که کله سیرها به بیرون باشه!
خدا بیامرزه اینو از مادربزرگم یاد گرفتم..میگفت شیشه سیرترشی باید خوشگل باشه و سیرها از اون تو باید زیبا دیده بشن.
سرکه و نمک رو کمی بجوشونین و بذارین خنک بشه. بعد بریزین داخل شیشه تمیز و خشک و درش رو خوب ببندین. دقت کنین که اگه نمکتون ید دار باشه سیرهاتون بعد از مدتی سبز یا آبی میشن. یه ذره، مثلا ۱ قاشق شکر هم اگه اضافه کنین طعم خوبی پیدا می کنه.
شیشه ها رو میذاریم جلوی آفتاب به مدت 2 هفته و بعدش می ذاریم تو سایه و جای خنک … البته من می ذارم تو یخچال
خیلی باید صبور باشین. ۱ سال، ۲ سال، اگه سیر ترشی خیلی نرم و عالی میخواین ۷ سال. از قدیم میگفتن سیرترشی ۷ ساله دوای هر درده……..آخ میشه مربا
حالا اگه عمری باقی بود نتیجه ۱ ساله رو میذارم براتون….تا ۷ سال دیگه…..اووووووووووووووو