ترشه تره (ترش تره)
اینم یه غذای گیاهی و ساده گیلانی که صد البته خوشمزه و پر ویتامینه و با سبزی های محلی یه چیز دیگه ست
مواد لازم:
سبزی (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج و کمی نعناع و چوچاق)
سیر: ۴، ۵ حبه
تخم مرغ: ۲ عدد
آرد: ۲ ق غ یا برنج: ۱ ق غ
آب نارنج یا چند تا آلوچه ترش
نمک، فلفل، زردچوبه
طرز پخت:
با کمی تفاوت مثل میرزاقاسمی درست میشه. سیر له شده (رنده شده نه ها!!) رو با نمک و زردچوبه تفت داده و نصفش رو بر می داریم و کنار می ذاریم و توی بقیه سیر تخم مرغها رو می شکنیم و هم می زنیم و کنار میذاریم
توی یه دیگ یا تابه برنج رو با یه لیوان آب می ذاریم بپزه تا خوب خوب نرم بشه و مثه شله زرد وا شه…بعد سبزیهای خرد شده رو اضافه می کنیم. درباره سبزی یه توضیح بدم ،چوچاق یا چواش تره اگه ندارین، میشه حذف بشه. من با اسفناج خالی هم درست میکنم و خیلییییییییییییییییییییییی بیشتر دوست دارم. واسه همین اگه هم از مخلوط سبزی استفاده کنم نسبت اسفناج رو بیشتر میکنم.
خب گفتم که، سبزیها رو اضافه می کنیم و سیر خرد شده رو هم می ریزیم و اگه لازم بود ۱ لیوان آب هم میریزیم و در ظرف رو میذاریم.
خب، سبزیهاتون که پخت و اینجوری تغییر رنگ داد آب نارنج، نمک و فلفل اضافه کنین. (سیر رو هم نمک زدینا، حواستون باشه). من این سری از یکی از دوستان (آقای خسرومرادی) ایده گرفتم و چند تا گوجه سبز ریختم توش (البته فریزری داشتم)
ممکنه به جای استفاده از برنج ۲ قاشق آرد برنج رو با کمی آب سرد مخلوط کنین و خوب هم بزنین تا صاف بشه و توی این مرحله (قبل از ریختم ترشی) آروم آروم به خورش اضافه و سریع هم بزنین تا گلوله نشه. این عکس مال یه باریه که بدون برنج درست کرده بودم
این خورش نباید زیاد آبدار باشه. واسه همین آرد یا برنج میریزیم که لعاب بده و غلیط بشه غذامون.
بعد از اینکه دو سه تا جوش زد، تخم مرغها رو اضافه می کنیم و هم میزنیم.
غذاتون رو بچشین، اگه همه چیزش میزون بود آماده ست
من واسه آب نارنج مقدار ندادم که بسته به میلتون ترشیش باشه. اگه هم ندارین ار آبغوره یا نهایتا آبلیمو استفاده کنین.
بعد از اینکه داشتیم می خوردیم یهو یادم اومد مامان بزرگ خدابیامرزم توش چند تا دونه باقالی هم مینداخت..حالا نمی دونم درست یادمه یا نه… این دفعه چند تا دونه باقالی مازندرانی می ندازم
این غذا در کنارش ماهی شور یا دودی و ترب سفید محشره ……….به به ….
* یا برنج، یا آرد استفاده کنین برای پخت این غذا..نه از هر دو که خیلی غلیظ نشه !!
حالا شما فکر کنین که برنجش همچین دون دون شده! 
خدا آدم رو شکمو نکنه 
… اسم این غذای محبوب شمالی رو حتما شنیدین. این ظرف هم که توش این خورش رو پختم اسمش “گمج” هست. یه ظرف اصیل شمالیه که جنسش از گل و سفاله که لعابش میدن. غداهای شمالی اگه توی اون پخته بشه، کیفیتش فوق العاده ست . وای فسنجون توی گمج …….
..بریم ببینیم باقالی خورشمون چه جوری درست میشه
اونم با چند تا دستور خوشمزه…..اول بريم سراغ آش جو كه يكي از محبوبترين آشهاي منه 
) 
